پوسیدگی دندانها یک بیماری میکروبی است که قابل انتقال از فردی به فرد دیگر (به خصوص در میان اعضای خانواده) است. میکروب اصلی عامل پوسیدگی به سطح دندان می‌چسبد و با استفاده از کربوهیدراتهای باقیمانده رژیم غذایی فرد در محیط دهان تکثیر می‌شود و در حین سوخت و ساز خود اسید تولید میکند. این اسید باعث انحلال سطح دندان شده و روند پوسیدگی آغاز می‌شود. در افرادی که میزان پوسیدگی دندان در دهان آنها بالاست، تعداد این میکروب در بزاق و سطوح دندانی بسیار بالاست و حفره های پوسیدگی ایجاد شده روی دندان نیز منبع بزرگ تعداد بالای میکروب در دهان است.

برای کنترل و درمان پوسیدگی دندان باید تعداد این میکروبها و فعالیت آنها باروشهای مختلف تحت کنترل قرار گیرد و شاید مهم ترین راه کنترل پوسیدگی بهداشت دقیق و عالی دهانی است. مسواک زدن و نخ دندان کشیدن با هدف تمیز کردن محیط دهان میکروبها را به میزان زیادی کاهش داده و از فعالیت آنها جلوگیری میکند و البته مسواک زدن نامرتب و ناقص تقریبا هیچ (تاکید میکنم هیچ) کمکی نمیکند.

لطفا بعد از هر وعده غذایی بادقت تمام سطوح دندانها را خوب بشویید. به زبان عامیانه هیچ وقت اجازه ندهید مزه غذا یا نوشیدنی در دهان شما باقی بماند و سطوح دندانها را همانطور که در شستشوی ظروف و لباسهایتان دقت به خرج می‌دهید، با وسواس و خوب تمیز کنید.
مراجعه دوره ای و منظم به دندانپزشک ماهری که بر کنترل پوسیدگی احاطه کافی دارد کمک میکند تا پوسیدگی های موجود را در مراحل ابتدایی کنترل کنید.